 |
İngilizce Metin |
| Most often, students approach sustainability with a materialist or anthropocentric worldview that advocates for technocratic solutions. Living in an ecovillage that utilizes modern technology at the community scale (solar, wind, and bio energy; ecological buildings, hybrid carshare, regenerative water treatment, etc.), but realizing that it still faced socio-political challenges related to sustainability seemed to erode the fantasies students might have had prior to arriving. This was a very common theme in the dat the realization of social complexity. One student explained: I think it was a pretty romantic imagination place and it’s not, so. . . . I thought it’s like, everybody has its role and everything’s clear, who’s doing what, and who’s responsible for what, and if there’s a problem, there’s a system to solve it. Another student of the EDE who had been living in the community for a longer period reflected on her own journey: I think the idealist in me has met some restrictions. . . after being here for eight months and seeing how a community works. . . how slow the development can go, or how much frustrations it can be and how fragmented it is, how difficult it is for people to live together. The realization that social systems and their material and symbolic structures (i.e., culture) are implicated in sustainability and that they are inherently complex left an imprint on one student’s experience of emancipatory learning. She explained in her survey that “Talks to a young woman living here made me realise that life here is also about power, old/young, male/female, living here for a long time/newcomers, etc.” |
 |
Türkçe Çevirisi |
| Çoğu zaman, öğrenciler sürdürülebilirliğe materyalist veya antroposentrik bir dünya görüşü ile yaklaşırlar bu teknokratik çözümleri savunuyor. Modern teknolojiyi kullanan bir ecovillage’da yaşamak topluluk ölçeği (güneş, rüzgar ve biyo enerji; ekolojik binalar, hibrit otomobiller, rejeneratif su arıtımı, vb.ancak, sürdürülebilirlikle ilgili sosyo-politik zorluklarla karşı karşıya kaldığının farkına varmak, öğrencilerin gelmeden önce sahip olabileceği fantezileri aşındırmış gibi görünüyordu. Bu, sosyal karmaşıklığın gerçekleşmesinde çok yaygın bir temadı. Bir öğrenci açıkladı: Bence oldukça romantik bir hayal gücü yeriydi ve öyle değil. . . . Sanki sanıyordum , Herkesin bir rolü vardır ve her şey açıktır, kim ne yapar ve kim sorumludur ne, ve bir sorun varsa, bunu çözmek için bir sistem var. Daha uzun bir süre toplumda yaşayan EDE’NİN bir başka öğrencisi kendi yolculuğuna yansıdı: bence içimdeki idealist bazı kısıtlamalarla karşılaştı. . . sekiz ay burada kaldıktan ve bir topluluğun nasıl çalıştığını gördükten sonra. . . gelişimin ne kadar yavaş gidebileceği, ne kadar hayal kırıklığı olabileceği ve ne kadar parçalanabileceği, insanların birlikte yaşamasının ne kadar zor olduğu. Sosyal sistemlerin ve onların maddi ve sembolik yapılarının (yani kültürün) sürdürülebilirliğe dahil olduğu ve doğal olarak karmaşık oldukları gerçeği, bir öğrencinin özgürleştirici öğrenme deneyimine bir iz bıraktı. Anketinde, ” burada yaşayan genç bir kadınla yapılan konuşmalar, buradaki yaşamın aynı zamanda güç, yaşlı/genç, erkek/kadın, uzun süre burada yaşayan/yeni gelenler vb.hakkında olduğunu fark etmemi sağladı.” |