 |
Türkçe Metin |
| Ege denizinin depremsellik bakımından en aktif kısmı İzmir Körfezi, Karaburun yarımadası ve Sakız adasıdır. MÖ 496 ve MS 1949 yılları arasında 20 adet orta ölçekte deprem meydana gelmiş, bunlardan 1389, 1856, 1866, 1881 ve 1949 tarihli olanlar tsunami oluşturmuşlardır. 21 Temmuz 365 tarihinde batı Girit’de meydana gelen deprem ve tsunami Doğu Akdeniz’i önemli ölçüde etkilemiştir. Bu depremin Akdeniz’de meydana gelen en büyük deprem olduğu düşünülmektedir. İskenderiye’de tsunami dalgasının kıyıdan oldukça içerilere ulaşmış olduğu, hatta bazı teknelerin evlerin çatılarına yerleştiği ve yaklaşık 5000 kişinin boğulmuş olduğunu tarihsel çalışmalar ortaya koymaktadır. Girit’te yapılan çalışmalar tsunami yüksekliğininin 6m olduğunu göstermiştir. 1303 yılında Girit’in doğusunda meydana gelen büyük deprem ve oluşturduğu tsunami etkisini Doğu Akdeniz’de hissettirmiş, yine İskenderiye’de binlerce kişi tsunami nedeniyle yaşamını kaybetmiştir. |
 |
İngilizce Çevirisi |
| The most active part of the Aegean Sea in terms of seismicity is the Gulf of Izmir, Karaburun Peninsula and Chios. Between 496 BC and 1949 AD, 20 moderate earthquakes occurred, of which 1389, 1856, 1866, 1881 and 1949 generated tsunamis. The earthquake and tsunami that occurred on 21 July 365 in western Crete significantly affected the Eastern Mediterranean. It is believed that this earthquake is the largest earthquake to have occurred in the Mediterranean Sea. In Alexandria, historical studies show that the tsunami wave reached quite inland from the coast, even when some boats settled on the roofs of houses and about 5,000 people drowned. Studies in Crete have shown that the height of the tsunami is 6m. In 1303, the great earthquake and tsunami that occurred in the east of Crete felt its effect in the Eastern Mediterranean, and thousands of people in Alexandria lost their lives due to the tsunami. |